- nabierać
- nabierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, nabieraćam, nabieraća, nabieraćają, nabieraćany {{/stl_8}}– nabrać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, nabieraćbiorę, nabieraćbierze, nabieraćbierz, nabieraćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'posługując się zwykle czymś, np. pojemnikiem, narzędziem, rękami, ujmować, chwytać coś płynnego lub sypkiego; czerpać, zagarniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nabierać piasku na łopatę, wody do wiadra. Nabrać trochę zupy łyżką. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o różnych rzeczach, które można wypełniać czymś: wchłaniać, wciągać w siebie, zapełniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kajak nabrał wody. Nabierać powietrza w płuca. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nabrzmiewać, wzbierać, podchodzić, napełniać się czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czyrak nabrał. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zyskiwać jakąś właściwość, osiągać jakiś stan, zdobywać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nabrać sił, doświadczenia, śmiałości, ogłady. Nabierać mocy urzędowej, znaczenia. Samolot nabrał szybkości i wysokości. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wprowadzać kogoś w błąd; okłamywać, oszukiwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nabrać kolegę. Nabrać na pieniądze. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.